Есть стереотип, что уставшие от карьерной гонки разработчики и другие айтишники идут доживать свой век в банк. Мол, там покой, деньги и никакого хайпа. А сами ушедшие «на покой» с этим согласны? Портал devby.io расспросил айтишников, которые после работы в IТ-компаниях перешли в банк, о процессах, атмосфере, зарплатах и технологиях.
Много бюрократии, зарплата в три раза больше, а нагрузка в разы меньше
BI-разработчик, почти два года работает в польском банке:
— Я работал в украинской аутсорс-компании, чей офис в Минске закрылся в 2022 году. После этого я попал в другую аутсорс-компанию, которая «продала» меня в польский банк. Через полтора года банк «выкупил» меня и оформил к себе напрямую через трудовой договор (они это называют «perm employee»). И по сей день я тружусь BI-разработчиком в этом банке, занимаюсь автоматизацией отчетности для бизнес-пользователей.
«Безопасность превыше всего»
Конечно, по сравнению с украинской компанией разница огромная:
- В банке не овертаймят, семья и жизнь вне работы очень важна, она уважается.
- Очень много бюрократии — то, что можно сделать за день-два, мы делаем неделю, такие здесь правила и процессы.
- Главное правило — безопасность превыше всего. Раз в полгода все проходят видеокурс по безопасности на уровне, соответствующем должности сотрудника. Тут все очень секьюрно. Каждый разработчик должен пройти аттестацию по кибербезопасности.
- Лично у меня со времени вынужденного ухода из аутсорс-компании зарплата выросла более чем в три раза. Кроме того, постоянные сотрудники получают ежегодный бонус — как правило, это плюс один оклад. По ощущениям, моя зарплата сейчас рыночная.
- В то же время нагрузка в банке в разы меньше. В аутсорсе у меня было минимум два проекта плюс поддержка старых. Теперь всего один проект — все тихо и спокойно.
Но я без претензий к украинской компании. На самом деле крутые ребята, и опыт у них я получил мощный. Просто долго в таком темпе работать трудно. Может, в 25 еще нормально, но в 30 с лишним это уже не так комфортно.
«Назад в аутсорс не тянет»
Наш отдел похож на самостоятельную мини-организацию внутри банка. Причем, несмотря на строгие процессы, атмосфера совершенно не строгая. Менеджер-британец — сам бывший разработчик, очень лояльный и всей душой за work-life-balance.
Коллектив тут супер. Поляки — доброжелательные, с сильным английским, хорошими софтскиллами, и вообще они крепкие специалисты. Индийцы технически слабее, к тому же чувствуется разница в менталитете — они более пробивные, на собесах могут добавить себе лет 10 опыта.
Да, у нас смешанные команды, разработчики 50/50 — из Польши и Индии. Индийцы оформлены в индийском офисе и работают удаленно. Те, кто в Польше, кстати, тоже в офис особо не ходят. Нас просят появляться в офисе три раза в месяц, но и это не обязательно.
Коллектив разновозрастный. В нашей команде несколько разрабов в районе 40 лет, мне — 33, большинству — до 30. Менеджер и тимлид — почти пенсионеры, им за 60.
С тезисом, что в банке нет развития, я не согласен. Да, в каком-то смысле продукт тут слабее того, чем мы делали на аутсорсе, зато в плане безопасности все намного серьезнее, больше внимания уделяется документации, процессам. Так что какие-то скилы тут прокачиваются сильнее, чем в аутсорсе.
За весь банк не скажу, но в моей команде мы 100% не пользуемся устаревшими продуктами и технологиями.
К тому же лично у меня много времени для развития и самообучения. Банк компенсирует платные курсы и сертификации (по предварительному согласованию). Кроме того, внутри банка много разных курсов и менторских программ.
Вот что я успел пройти:
- Курс и аттестация по Cyber Security (SQL);
- CSS, HTML, JavaScript;
- O’Reilly — открыт для самообучения, аналогичные внутренние ресурсы тоже можно использовать;
- Готовлюсь к сертификации по Qlik Sense Data Architect.
Кроме того, я успел поработать с новыми для себя технологиями — более сложными настройками безопасности, Encrypted Environment. Сейчас у меня проект с очень сложной моделью данных и логикой.
Утверждение, что банк — хорошее место, где можно досидеть до пенсии, тоже спорное. Дело в том, что прощаются с людьми тут довольно легко, как минимум с b2b (договор на оказание услуг. — Прим. ред.). Я лично был свидетелем того, как двоих ребят уволили с предупреждением за 30 дней.
В общем, я не знаю, приходят ли айтишники в банк «доживать последние дни», но, кажется, места лучше, чем банк, для этого занятия не найти.
Сказать по правде, назад в аутсорс или даже в стартап меня больше не тянет. К хорошему быстро привыкаешь.
Впрочем, просто так сидеть, дожидаясь «конца», у вас тоже не получится.
Тры сумоўі з «бяспечнікамі», палiграф, 13-я зарплата
Тестировщик, 1,5 года проработал в беларусском банке:
— Гэта было ў 2020−2021-м у Беларусi. На працу ў банк як QA я прыйшоў пасля таго, як нашу каманду ў аутсорс-кампанii расфарміравалі — мы займаліся распрацоўкай мабільнай аплікацыi для адной з «дачок» банка. Трапіў праз водгук на вакансію. Уласна кажучы, у той час адгукаўся на ўсе вакансіі, бо праз кавід неяк не вельмі добра было з працай. У выніку адпрацаваў у банку на пазiцii QA/QC крыху больш за 1,5 года.
«Хтосьці ішоў у краму і купляў пару бутэлек каньяку»
Наша каманда разпрацоўвала сістэму, якая падлічвае крос-курсы для безнаяўнага абмену валют паміж сабой. Яна складалася з васьмі чалавек (шэсць распрацоўшчыкаў, два тэсцера), калі не ўлічваць бізнес-аналітыка, якая прыходзіла мо раз на тыдзень на некалькі гадзін, і ПМ, якая камунікавала з намі, калі ў яе быў вольны час.
У асноўным у камандзе былі мужчыны, якім было каля 50 — з-за мовы, на якой было распрацавана ПО: банк не хацеў вылучаць грошы для перахода на нейкую сучасную мову.
Кожны працоўны дзень канчаўся тым, што хтосьці ішоў у краму і купляў пару бутэлек каньяку. Па святах куплялі віскі. Мяне хапіла на тры месяцы.
Цалкам праца на банк пакінула негатыўныя ўспаміны: тры сумоўі з «бяспечнікамі» банка, якія нават нейкія парушэнні майго стрыечнага брата знайшлі (перавысіў хуткасць, ехаў у транспарце без квітка). Не ведаю, наколькі гэта законна.
Потым — паліграф. Як аказалася, паліграф праходзілі ўсе раз на год, і пасля вакацый. Як завуць, дзе працаваў, вучыўся, ці былі судзімасці ў мяне, бацькоў, сваякоў, сяброў? Ці жанаты? Колькі разоў? Навошта прыйшоў працаваць у банк? Ці было калі-небудзь жаданне што-небудзь скрасці? Ці хлусіў калі-небудзь? Ці ўжываю алкаголь, нікатын, наркотыкі? Як часта? З кім? На што цягне пасля ўжывання? Ці браў з папярэдніх прац канцылярыю да хаты? Такога кшталту. Там шмат пытанняў было, мо нават больш за 50.
Абавязкова — нашэнне касцюма і гальштука, быць паголеным, прыязджаць у офіс а дзявятай, падчас абеду нельга быць за працоўным месцам.
Аднак плацілі вельмі добра, плюс 13-я зарплата, плюс лагеры адпачынку для дзяцей, санаторыі за кошт банка, кожнаму дзіцяці — два падарункі на Новы год і адзiн на дзень нараджэння.
Спачатку мой заробак быў толькi крыху большы за той, які я атрымаў на сваёй апошняй працы ў аўтсорсе, літаральна на 300−350 рублёў (з-за малой колькасці вакансій я ужо быў згодны амаль на любыя грошы). Але пасля трох месяцаў іспыту паднялі ў 1,5 разы. Потым, праз паўгода, паднялі яшчэ, але там ужо была і адказнасць большая.
«Сталых супрацоўнікаў мы хутчэй раздражнялi»
З банкаўскімі работнікамі мы камунікавалі досыць часта — у асноўным з тымі, хто адказваў за абмен валют, — яны давалі зваротную сувязь наконт зручнасці і хуткасці карыстання і выяўлялі вельмі спецыфічныя багі. Таксама з астатнімі, але не па працы — яны цікавіліся, як трапіць у ІТ, якія курсы лепш, які блогер лепш, нават якая мова распрацоўкі лепш.
Моладзь старалася больш з намi камунікаваць, бо з большага іх (з кім я камунікаваў) не задавальнялі ўмовы працы і заробак — з-за штрафаў і розных пакаранняў за нейкія недарэчнасці.
Сталых супрацоўнікаў мы хутчэй раздражнялі. У вочы амаль ніхто не казаў, але я так лічу таму, што на адным з карпаратываў 45-гадовы супрацоўнік скардзіўся, што ў тэсцера з досведам у тры гады зарплата была такой, як у яго з досведам у больш за 15 гадоў і профільнай адукацыяй, а шмат хто з яго калег вялі сябе з намі вельмі падобным чынам.
Звольніцца з банка было складана, цягнулі некалькі месяцаў. Я ўжо нават у ЕРАМ прайшоў сумоўе, а з банка не аддавалі дакументы, бо не ўсе падпісалі абходны ліст (спасылаліся на тое, што то адзін быў на бальнічным, то іншы — на вакацыях). Нарэшце ЕРАМ надакучыла чакаць мяне. Калі я пра гэта сказаў у банку, яны прапанавалі застацца і спалілiся, што нават не запускалі той абходны ліст, але яшчэ за пару месяцаў да таго казалі, што запусцілі.
Нарэшце проста пачаў шукаць працу без працоўнай кніжкі, думаў зрабіць ужо на новым месцы. А пасля 24 лютага 2022-га пераехаў у краіну, дзе гэтая працоўная кніжка не трэба.
«Трымаюць, залагоджваюць падарункамі, іншымі бонусамі»
Цi я згодны з тэзiсам, што ў банк распрацоўшчыкi прыходзяць «памiраць»? Гледзячы на сваіх былых калег — хутчэй так, чым не. Аднак трэба ўлічваць акалічнасці: мова некаторага банкаўскага ПО сапраўды можа быць не вельмі папулярнай у «знешнім свеце», і чалавек проста не зможа сабе знайсці працу наогул. Думаю, што ў замежных банках становішча можа быць нават больш сумным, бо яны пачалі пераводзіць свае аперацыі ў лічбу значна раней. Таму ў іх цалкам могуць быць нават некія да-джававыя мовы (сучасныя банкі ў асноўным Java выкарыстоўваюць).
А калі доўгі час працуеш на адным месцы — губляеш скілы праходжання сумоўяў. Узнікае дадатковы страх. А тут — трымаюць, залагоджваюць падарункамі, іншымі бонусамі. І атрымліваецца, што распрацоўшчык у лепшым выпадку стаіць на месцы, а то і адкатваецца праз тыя ж самыя шкодныя звычкі — то-бок у параўнанні з іншымі распрацоўшчыкамі (на папулярных мовах, напрыклад, аднак з тымі ж самымі шкоднымі звычкамі) памірае.
Але калі банк займаецца распрацоўкай сучасных аплікацый, то і распрацоўшчыкі будуць расці.
Гэта я трапіў у каманду, якая старым сафтом займаецца. Але ж у нашам аддзеле іх было шмат — i мабільныя, і дэсктоп, і ўсё, што патрэбна, нават R&D быў чалавек на 20+/-.
Iх каманды, можа, і развіваліся, не ведаю дакладна.
Хоць мне не вельмі спадабалася праца ў банку, лічу гэты досвед досыць каштоўным для сябе. Там я ўпершыню паспрабаваў папрацаваць у якасці цімліда. Ну і агулам працаваў з вялікімі аб’ёмамі даных. Вельмі развівае. Урэшце знайшоў, дзе мне спатрэбіўся дыплом эканамічнага ўніверсітэта.
Читайте также devby.io:
«Получился win-win». Беларуска протестировала LinkedIn для знакомств — вот что из этого вышло